Opinie

Tot grote frustratie van de betrokkenen vliegen de aantallen die de term megastal omschrijven weer in het rond in de media. Wat is immers ‘mega’ in het kleine Vlaanderen?

Wie (al een tijdje) meedraait in de intensieve veehouderij weet dat je meestal niet zomaar een stal binnenstapt. Bioveiligheid is in die sector immers geen loos woord. Hans Nauwynck, professor en viroloog aan de UGent, ergert zich dan ook – terecht – aan de lakse houding die de burger op dat vlak hanteert. Covid-19 zal, volgens Nauwynck, dan ook niet de laatste pandemie zijn.

In tegenstelling tot voeding, is landbouw vaak niet het onderwerp om hele boekenrekken te vullen. De Oostenrijker Christian Dürnberger waagde zich er toch aan voor de landbouwer in Duitsland. ‘Ethiek voor de landbouw’ is echter een boek dat ook voor de Vlaamse boer een meerwaarde kan betekenen, volgens Stef Aerts. “Het maakt de landbouwer weerbaarder en sterker in het debat rond actuele thema’s, zoals dierenwelzijn en genetische modificatie.”

De directeur, CEO of simpelweg het hoofd van een onderneming, heeft veelal een enorme invloed op het bedrijf, diens strategie, organisatie en activiteiten. Onlangs ontmoetten we zo Anthony van der Ley, CEO van Lemken. Hij gaf ons duiding bij de toekomstvisie en de harde beslissing om te stoppen met de veldspuitenproductie.

‘De boer is uitgemolken’. Dit was de tekst op de betoging in Langemark, tegen het beleid van Milcobel, op 10 september. Een boer zei tegen de huidige voorzitter Betty Eeckhout: “in december komen we terug!” Waar is de tijd heen van de vele kleine melkerijen met heilige namen als Sint-Marie, Sint-Blasius, enzovoort?

Vlaams minister Ben Weyts presenteerde onlangs een lessenpakket voor scholen over dierenwelzijn. Weyts schrijft ook driftig aan een Codex dierenwelzijn. Daarbij lijkt de N-VA-minister zich weinig aan te trekken van de boerenorganisaties. Sterker, hij lijkt er uit principe niet mee te willen spreken, en dat is onterecht.

Twee weken geleden schreef boerin Elien Colpaert in een open brief aan Vlaams landbouwminister Hilde Crevits over de pijn die ze voelt steeds als de sector onheus bejegend wordt. Ze weet niet of haar 2 zoontjes straks nog wel boer kunnen worden, als ze dit willen. Crevits besloot om een brief terug te schrijven.

Het gemeenschappelijk Europees landbouwbeleid (GLB) kost tientallen miljarden per jaar. De hervorming ervan ligt deze week ter stemming voor in het Europees Parlement. Tijs Boelens, boer en kernlid bij het Boerenforum en actief binnen haar Europese koepel La Via Campesina is in onderstaande opinietekst duidelijk. “Dit GLB is geschreven door de agro-industrie. Deze droge zomer was er te veel aan ... ik zie de bui al hangen.”

Mijn vader ging vlak na de tweede wereldoorlog als prille twintiger, zoals zoveel boerenzonen in die tijd, wel eens een dag werken als uitzendkracht “avant la lettre”. Zoals dat toen in de Kempen de gewoonte was, bleven de boerenzonen, zelfs als ze niet de intentie hadden om boer te worden, tot hun huwelijk op de ouderlijke boerderij werken.

Er is de laatste tijd veel te doen over de benamingen van producten, voornamelijk van vleesproducten en hun vermeende plantaardige varianten. Wat opvalt is dat veel deelnemers in deze discussie geen vrije sprekers zijn, schrijft Mark Wulfrancke in de hierop volgende opinietekst.