Kerstboom eruit, kamerplant erin

Planten in huis hebben heeft heel wat voordelen. Ze fleuren het interieur op, brengen zuurstof in huis, hebben een positieve invloed op het binnenklimaat en brengen de natuur een stuk dichterbij.

Kamerplanten zijn en blijven echter planten en vragen dus een minimum aan verzorging en onderhoud. Ze zijn ook gebaat bij een plekje dat min of meer aansluit bij hun natuurlijke groeibiotoop. We stellen graag enkele mooie en trendy kamerplanten voor en vertellen wat hun voorkeuren zijn en hoe u ze het best kan verzorgen.

Kentia-palm

De Kentia, ook wel gekend als Howea, behoort tot de palmenfamilie ( Arecaceae). De Kentia werd in de 19e eeuw ontdekt op het Lord Howe-eiland, een Australisch eiland op zo'n 700 km ten Oosten van Sydney in de Zuidelijke Pacific. In het wild kan de palm tot 12 meter hoog worden, maar in de huiskamer houdt ze het gelukkig wat bescheidener.

Als oorspronkelijk bosbewoner van een subtropisch eiland voelt deze plant zich het best bij een temperatuur tussen 20°C en 25°C, op een plek zonder direct zonlicht in de schaduw tot halfschaduw. Deze plant doet het dus ook goed op plaatsen waar weinig licht komt, zoals midden in een kamer, maar zal dan uiteraard trager groeien. Zorg ervoor dat de potgrond nooit uitdroogt, maar vermijd natte voeten. Deze plant houdt ervan om tijdens een zomerse regenbui een douche te nemen om het stof van zijn bladeren te spoelen. Geef in de groeiperiode enkele keren spaarzaam wat plantenvoeding, in de winterperiode geen voeding en minder gietwater.

Yucca

De Yucca is van huis uit wel wat droogte en warmte gewoon. Oorspronkelijk groeit deze plant in het zuiden van de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. Daar geeft hij de voorkeur aan droge, warme woestijnachtige gebieden en plekjes in de volle zon. Ook in de woonkamer heeft deze plant veel behoefte aan licht. Zet nieuw gekochte planten niet meteen in de volle zon, want meestal worden ze op de kwekerij opgekweekt in gefilterd licht. Vermijd ook bij oudere planten de volle middagzon.

Deze woestijnbewoner houdt niet van veel water. Vooral in de winterperiode is het belangrijk om de potgrond wat droger te laten worden tussen twee gietbeurten in. Een aantal weken zonder water is in die periode geen probleem. In de lente en zomer mag de yucca wat meer water krijgen, maar te veel water leidt tot wortelrot en het afsterven van de plant. Ook hier hoef je enkel in de zomer wat spaarzaam voeding mee te geven met het gietwater. Worden de onderste bladeren bruin en lelijk? Haal ze dan weg, zo krijgen de jonge bladeren meer energie om te groeien.

De Yucca is de ideale plant om cadeau te geven aan vrienden die wel van groen houden, maar nogal losjes zijn wat water geven betreft.

Codiaeum

De Codiaeum, vaak verkeerdelijk Croton genoemd, komt oorspronkelijk uit Azië, waar hij onder meer aangetroffen wordt in Indonesië, Polynesië en Maleisië. De soort maakt deel uit van de grote familie van de wolfsmelk (Euphorbiaceae ). Ook bij ons komen planten uit de wolfsmelkfamilie voor in de vorm van kruidachtige planten, die we in de tuin als onkruid beschouwen (o.a. tuinwolfsmelk, kroontjeskruid...). De Codiaeum groeit in zijn oorsprongsgebied uit tot een metershoge struik, maar bij ons blijft hij, als gevolg van zijn kleine pot en zijn eerder ongunstige groeiomstandigheden, veel bescheidener van omvang.

Ondanks zijn eerder beperkte omvang weet hij in de huiskamer toch de show te stelen. Hij bekent kleur met zijn opvallende bladeren, die qua kleur, vorm, grootte en tekening een enorme variëteit vertonen. Spits of ovaal, smal of breed, gekruld met spikkels, groen, geel, oranje, rood, roze, rood of een combinatie van deze kleuren: hij is zeker niet saai. Een zorgenkind is deze plant allerminst. Houd de potgrond vrij vochtig in lente en zomer, de rest van het jaar giet je met mate. Kamertemperatuur is ideaal, maar je moet wel opletten voor een té droge lucht. Af en toe besproeien met een plantenspuit of een zomerse douche doet wonderen. Zorg wel voor voldoende licht; op een donkere plek verliest de Codiaeum al gauw zijn schitterende kleuren en kwijnt hij langzaam weg.

Polyscias

De Polyscias behoort tot de tropische tak van de klimopfamilie (Araliaceae ) en groeit oorspronkelijk in Afrika en Azië. De naam vertelt ons meteen ook zijn favoriete groeiplaats. Polyscias is Grieks, waarbij ‘poly’ staat voor veel en ‘scias’ voor schaduw. Ze geeft niet alleen veel schaduw, maar groeit zelf ook het liefst op een schaduwrijke plek. Zo ook als kamerplant heeft deze forse dame geen spotlights nodig, ze doet het uitstekend op een donkere plaats. Daar ontwikkelt ze haar karakteristieke takken vanuit de dikkere stam.

Haar bladeren kunnen rond of hartvormig zijn, of ovaal met onregelmatig gegolfde randen. Meestal zijn ze groen gekleurd, maar sommige soorten hebben ook bontgekleurde bladeren. De polyscias is allesbehalve een bescheiden muurbloempje: Als je haar goed verzorgt, kan ze 1 tot 1,5 m hoog worden. Op gebied van verzorging is ze eerder sober: geef ze regelmatig wat water, voldoende temperatuur (ook 's winters minimaal 16°C), voldoende luchtvochtigheid en in het voorjaar en de zomer wat groene plantenvoeding. Voorzie een voldoende ruime pot voor deze forse groeier en verplant ze in een nog ruimere pot als de wortels uit de pot beginnen te groeien. Wordt de plant echt te groot of zie je ze liever als ze meer vertakt, dan kan de plant drastisch gesnoeid worden door de stam in de lengte terug te zagen. Nog een laatste tip: de Polyscias is een plant die niet graag van standplaats verandert, laat ze dus het liefst onaangeroerd op dezelfde plek staan.

Volgende week zetten we nog een aantal kamerplanten in de kijker. Wie niet zo lang kan wachten, kan al eens een kijkje nemen op de website www.groenvanbijons.be, een website van de VLAM, waar naast een groot aantal tuinplanten ook een aantal kamerplanten belicht worden.

GB