Open stoeterijdag op 13 april in Vollezele
Op 13 april trokken we op de recreatieve tour rond het Belgisch trekpaard terug naar Vollezele ter gelegenheid van de open stoeterijdag. Die werd georganiseerd door Ann en Noel De Beuf-Van Vreckem, in samenwerking met Toerisme Vlaams-Brabant.
Eerder op de week had op dezelfde locatie het persmoment plaatsgevonden met de genodigden, waaronder gedeputeerde voor Toerisme Tom Dehaene en burgemeester Kris Poelaert. Beide heren onthulden ook de nieuwe stalnaam ‘Stal de Follezelles’ van de bestaande fokkerij, die nu gestart is op een gloednieuwe locatie.
Zoals in de zomer van 2024 al aangekondigd werd, zijn er in 2025 in de provincie Vlaams-Brabant – naast het provinciedomein van Huizingen, waar regelmatig activiteiten rond trekpaarden plaatsvinden en waar de aanwezige trekpaarden ook worden ingezet in het groenonderhoud – 3 trekpaardstoeterijen/fokkerijen die toeristen kunnen bezoeken.
Stal de Follezelles mocht de spits afbijten van de 3 stoeterijdagen.
Waaier aan activiteiten in en rond de fokkerij
Wat ons (die meer het befaamde concourspaardgebeuren opvolgen) meteen opviel, was de drukke aanwezigheid van mensen die we bijna nooit op prijskampen zien. Enkele van de goedgekeurde hengsten en vooral de 3 merries met hun kort voordien geboren veulen waren aanwezig. Publiekslieveling en aandachtstrekker was de zeldzame combinatie – die zeer geslaagd was – van een veel zorg vragend moederloos veulen met een merrie die jammer genoeg de dag voordien haar veulen verloren had. Ze hadden pas op de voorafgaande dag met elkaar kennisgemaakt.
Binnen in de ruime loods van het nieuwe complex was ook het nette labo voor KI te zien, waar al het onderzochte sperma bewerkt wordt en klaargemaakt wordt om te verzenden met Hippo-express. Voor de vele leken was het bovenal geboeid luisteren naar de degelijke uitleg van zaakvoerster Ann. In de aanpalende loods was het volop genieten van de verzorgde stand door het verderop gelegen Museum van het Belgisch Trekpaard. Daar gaf Philippe Van Dixhoorn, een familielid van 1 van de visionairs die mee instonden voor de naam en faam van ons trekpaard, de nodige uitleg.
Op enkele meters afstand was de hoefsmid bezig om een brave mastodont te voorzien van nieuw hoefbeslag met het daarbij horende kap- en smeedwerk. Tijdens zijn stielwerk werden diverse vragen gesteld door sterk geïnteresseerde omstaanders.
Wie wou, kon even verderop een ritje beleven op de rug van een trekpaard. Na afloop daarvan was iedereen vol lof over het rustig ontspannen zittend vertoeven op die brede paardenrug, wat ook in draf zeer veilig aanvoelde.
Op de openbare weg, die voor deze gelegenheid afgesloten was voor alle doorgaand verkeer, trok het bekende driespan van Guy Hibo met zijn 2 bekende bordercollies op de rug van het handpaard, alle aandacht. Ze trokken een ruime huifkar, die telkenmale bomvol zat voor een rondrit in de nabijheid van de fokkerij. Een enkelspan, gemend door een frisse jongedame, trok een marathonkoets die ook telkens afgeladen vol zat.
Tot slot waren op het veld aan de overkant 2 werklustige paarden – opgetuigd met een schoftgareel op kordeel – aan het ploegen, elk met een wentelploeg. De bruine merrie sprong in het oog door haar zeer harmonieus rastypisch voorkomen. Bij navraag kon ze haar pedigree niet loochenen.
Authentieke sfeer
Terug binnen moesten de vriendelijke mensen van dienst alle registers opentrekken om de talrijke aanwezigen te bedienen van lekkere streekproducten. Daarbij waren de versgebakken wafels een smakelijke voltreffer. De ruime middengang, omringd door de paarden, zorgde voor een heel authentieke sfeer. Bij het verlaten van het complex passeerden we de weiden, waar een tiental rustige gekleurde paarden een zeer vredig gevoel gaven, alvorens onze voertuigen terug op te zoeken op de meerdere parkings.
Bijdragen aan voortbestaan van Belgisch trekpaard
Het was een positieve ervaring om ontspannen te kunnen vertoeven in een ander milieu dan tussen de echte fanatieke prijskampers. Tijdens de vele babbels met de recreanten hebben we nogmaals ondervonden dat ze op een andere manier naar een trekpaard kijken. Ze hechten ook veel belang aan de bouw en het type van het trekpaard, maar het belangrijkste is een braaf gehoorzaam karakter met zuiver beenwerk.
Ook al hebben ze niet de knowhow om een paard vakkundig keuringsklaar te maken om het daarna voor te stellen aan de jury, het belangrijkste voor ons is dat ze verder willen blijven deel uitmaken van het stamboek van het Belgisch trekpaard.
Het is heel belangrijk voor ons trekpaard dat evenementen zoals dit, met een publiek van 500 à 700 mensen (waaronder slechts een beperkt aantal vakmensen), blijven georganiseerd worden. Dit kan enkel maar bijdragen aan het voortbestaan van het Belgisch trekpaard, waarvoor soortgelijke initiatieven in de toekomst nog belangrijker zullen worden. Ook de uitvoerige aandacht vanwege pers en media is heel belangrijk. De tijd zal raad geven.
De volgende afspraken zijn op 14 juni in Provinciedomein Huizingen, op 27 juli in Stoeterij de Mussenhoek in Kampenhout (waar men met paard en koets vliegtuigen kan spotten nabij de landingsbaan van Zaventem), en tot slot op 17 augustus in trekpaardenfokkerij ’t Bruggeveld in Sint-Ulriks-Kapelle.
