Edito: Het pruttelt en het borrelt, maar kookt het ook over?
De lezersbrief die we vorige week publiceerden over het (nieuwe) MAP, PAS… en (massaal) boeren bestelen, sloeg in bij de lezers. Uit reacties hierop en op andere landbouwgebeurtenissen voelen we dat het ondanks het luwen van de boerenprotesten toch nog steeds pruttelt en borrelt, maar gaat het potje terug overkoken?

Hielden de boerenprotesten vorig jaar op toen het voorjaarswerk eraan kwam of toen politici zegden dat ze de boodschap hadden begrepen? Is er een jaar later wel voldoende veranderd én is het juiste veranderd?
Neem nu het nieuwe mestactieplan of MAP 7. Eenvoudiger boeren is het er zeker niet op geworden. Waar de sector vorig jaar meermaals op de barricaden stond voor minder of eenvoudigere regels, krijgen ze met MAP 7 nog ingewikkeldere regels voorgeschoteld. De boer, die slikt het blijkbaar opnieuw, ook al ‘kookt het mestpotje’. De politici, die vechten ondertussen in het Vlaams parlement het zoveelste robbertje uit over de waterkwaliteit, het mestbeleid of de visie op gewasbescherming. Echt fraai is dit niet, maar de electorale belangen staan op het vuur te pruttelen.
Wordt het niet tijd dat de leiders van dit land durven kijken over de electorale achterban heen en weg van de groene waanzin? De geopolitieke onlusten zijn momenteel zeer groot, de wereld staat spreekwoordelijk ‘in brand’… en Vlaanderen heeft een probleem met ‘ dierlijke plantenvoeding’ op minder dan 5 m van een waterloop... De boer botst op tegengestelde regelgeving: vanuit ‘Omgeving’ zeggen ze dit, vanuit ‘Dierenwelzijn’ wordt iets anders gezegd (bijvoorbeeld in verband met beweiden en toegang tot drinkpunten in de stal). Probeer als boer die tegenstrijdigheden maar te ondervangen... wat in praktijk eigenlijk leidt tot beboeting. Gingen ze dit nu net niet aanpakken, na het boerenprotest?
Tot wat slecht landbouwbeleid kan leiden, zien we momenteel in de Verenigde Staten. Infectiologe Erika Vlieghe (UZA) is bezorgd over de budgettaire evoluties in de volksgezondheid daar. Volgens haar worden op korte tijd cruciale structuren ontmanteld, wat ernstige gevolgen kan hebben voor de bestrijding van infectieziekten zoals vogelgriep. “Er staat ons een ramp te wachten”, waarschuwt ze.
De gevolgen van de vogelgriep in de Verenigde Staten zijn al zichtbaar, de eierprijs swingt er namelijk de pan uit en eieren worden er roofgoed. Is het wanbeleid dat over de grote plas gebeurt een voorbode voor wat zich hier kan afspelen?
Europa moet blijkbaar een ramp in de ogen kijken om het geweer van schouder te veranderen. Gaan ze van koers wijzigen inzake landbouwbeleid of moet eerst het potje bij de landbouwers opnieuw overkoken?