Hogere aardappelproductie gerealiseerd door groter areaal
Ondanks de soms moeilijke oogstomstandigheden zijn de meeste aardappeltelers in de EU-4 erin geslaagd hun oogst binnen te halen. De gemiddelde opbrengst in die regio komt dit jaar uit op 43,8 ton/ha, zo stelt de organisatie van de North European Potato Growers (NEPG).
De opbrengst ligt 0,6 ton/ha onder het 5-jarig gemiddelde van 44,4 ton/ha en 0,6 ton/ha onder de opbrengst van vorig jaar (44,4 ton/ha). De opbrengsten in de NEPG-zone (België, Nederland, Frankrijk en Duitsland) waren zeer uiteenlopend, gaande van minder dan 20 ton/ha tot meer dan 70 ton/ha. Deze variabiliteit is sterk gelinkt aan de spreiding van de plantdata.
Het totale EU-4 areaal groeide dit jaar met 37.700 ha (+7,2%) en de totale productie steeg met 6,9% tot 24,6 miljoen ton (+1,6 miljoen ton). Tegelijkertijd is ook de vraag vanwege de verwerkende industrie verder gestegen. De hogere aardappelproductie die dit jaar gerealiseerd werd, schrijft de NEPG toe aan het areaal dat groter werd.
De NEPG bemerkt in zijn berichtgeving van begin december dat hier en daar melding wordt gemaakt van bewaarproblemen en vroegtijdig uitschuren. Maar over het algemeen is de aardappelkwaliteit goed. Ondanks het korte groeiseizoen is er voldoende onderwatergewicht en lengte.
Hogere productiekosten
Over het algemeen komen de productiekosten van 2024 een stuk hoger uit dan in 2023. De kosten van de veldfase zijn minimaal 1.000 euro/ha gestegen en in veel gevallen zelfs veel meer, geeft de NEPG aan. De pootgoedkosten zijn opgelopen (duur uitgangsmateriaal + kosten van snijden, koelen en bewaren) en ook de Phytophthorabestrijding koste zeer veel geld.
De bewaring zal vermoedelijk ook duurder uitvallen, evenals de kost van pacht, machines en lonen.
Bestaande en nieuwe problemen
Door de extreem hoge druk van Phytophthora en de noodzaak van een goed antiresistentiemanagement, werden per bespuiting 2 of meer middelen gecombineerd toegepast. Door het verlies van actieve stoffen, de zeer moeilijke teeltomstandigheden (planten/oogsten) en het opduiken van moeilijk te bestrijden onkruiden, worden telers in diverse teeltregio's geconfronteerd met steeds meer risico's en kosten.
Ook de beschikbaarheid en logistiek van pootgoed (grotendeels in handen van de verwerkende industrie) en het vinden van geschikte grond (seizoenpacht), zijn een steeds terugkerende zorg voor telers.
