Natuur verjaagt de Abdij van Averbode
Dat de Abdij van Averbode de status van piekbelaster heeft gekregen, is volgens Vlaams minister van Omgeving en van Landbouw Jo Brouns (cd&v) niet te wijten aan een enorme uitstoot van stikstof. De reden dient gezocht in de ligging van de beschermde habitat, de beschermde natuur in de nabijheid.
Ook minister Jo Brouns vindt het cynisch en droevig dat die natuur in de nabijheid van de hoeve de kans heeft gekregen om tot ontwikkeling te komen door de Abdij van Averbode zelf. De abdij heeft die gronden daar ter beschikking gesteld.
Flankerend beleid
Brouns deelde dat mee op de plenaire vergadering van 6 november in het Vlaams Parlement. Het is volgens hem belangrijk geweest dat in de aanloop naar het Stikstofdecreet en bij de aanpassingen die en cours de route zijn gebeurd, er voor gezorgd werd dat de zogenaamde piekbelasters – de bedrijven met een grote impact op de omgeving – niet verplicht moesten sluiten. Die aanpassing is gebeurd en heeft hun de mogelijkheden gegeven om hun bedrijfsvoering aan te passen. De eerlijkheid gebiedt minister Brouns te zeggen dat dit voor heel wat bedrijven een onmogelijke opgave is. Daarom is het volgens hem belangrijk om voldoende flankerend beleid te voorzien en op dat flankerend beleid is de abdij ingegaan.
Veranderende omgeving
Als minister van Landbouw zegt Jo Brouns niet gelukkig te zijn als landbouwbedrijven moeten stoppen. Volgens hem is dat ook een stukje van de kern van de problematiek waarbij de kritische vraag moet durven gesteld worden. Het sterkt de minister in zijn overtuiging dat de ligging van heel wat landbouwbedrijven in Vlaanderen in de loop van de jaren dezelfde bleef maar dat de omgeving veranderde en dat er kwetsbare natuur is bijgekomen. Steeds volgens minister Brouns is dat de basis om te durven nadenken over een nieuw beleid op basis waarvan men die vergunningen in de toekomst gaat verlenen. Het gaat om een beleid dat gebaseerd is op emissies in de plaats van deposities. Dat gaat nu ook op wetenschappelijke en juridische wijze onderzocht worden zodat het een stevig fundament kan zijn voor toekomstige vergunningverlening.
Balans doorgeslagen
Volksvertegenwoordiger Stefaan Sintobin (VB) ziet dat anders. Hij zegt dat de balans is doorgeslagen. Volgens hem waren de boerderijen er eerst in Vlaanderen en zijn daarna de natuurgebieden ‘vogelpikgewijs’ her en der aangeduid. Daarom zitten de landbouwers nu met problemen waar ze niet om hebben gevraagd.
Waar de minister het heeft over een verschuiving van depositie naar emissie om de berekening te maken, repliceert Sintobin dat daarmee wordt toegegeven dat het Stikstofdecreet en de berekeningen fout waren. Hij concludeert daaruit dat men bedrijven heeft doen sluiten of nog zal sluiten op basis van onjuiste cijfers.
Nog gevaarzones
Voor parlementslid Gwendolyn Rutten (Open Vld) is het triest als men een plaats waar al meer dan 900 jaar dieren staan diezelfde dieren weg moeten omdat men de natuur wil helpen. De paters van Averbode wilden goed doen door grond af te staan en natuur te realiseren.
In de regio Aarschot liggen momenteel 2 natuurbeheerplannen voor die exact hetzelfde effect zullen hebben. Volgens Rutten hebben die plannen goede intenties, maar zullen ze ervoor zorgen dat er opnieuw boerderijen in gevaar komen, net zoals de wijnbouw in het Hageland en het fruitteeltcentrum van de KU Leuven.
Volksvertegenwoordiger Bart Dochy (cd&v) maakte de vergadering er op attent dat er voor het verkrijgen van een vergunning op langere termijn na 2030 ook een mogelijkheid is om om te vormen naar emissiearme technieken. Er zijn subsidies voorzien van 80% op de techniek of 65% voor de min 40-jarigen op de volledige stal en 40% voor oudere landbouwers.
