Mestaanwending via sleepslangtechniek
Landbouwleven brengt in zijn editie van 6 april een dossier over mestaanwending via de sleepslangtechniek, ook wel het navelstrengbemesten genoemd.
Als we het hier over de sleepslangtechniek hebben, dan gaat het voor alle duidelijkheid niet over de injecteur die bestaat uit een boom met allemaal verticale slangetjes eraan om mest toe te dienen.
We hebben het wel over de techniek waarbij de injecteur te velde rijdt én een slang over het land meetrekt die de drijfmest aanvoert, de navelstreng.
Populair?
We kunnen onze bewering niet staven met cijfermateriaal, maar we zijn ervan overtuigd dat de techniek aan populariteit wint, zowel bij loonwerkers als boeren. We stelden een boeiend dossier samen waarbij drie verschillende verhalen aan bod komen over één en dezelfde techniek. Iedere loonwerker heeft zijn systeem en staat hier ten volle achter. De boer, die ziet het allemaal graag komen. Waarom hij hiervoor kiest, zit hoofdzakelijk vervat in twee redenen: bodemzorg en capaciteit.
Duurder
De keerzijde hiervan is een techniek die een grotere kapitaalsinvestering vertegenwoordigt. De meerprijs wordt ontegensprekelijk doorgerekend aan de boer. Exacte bedragen wou niemand gepubliceerd zien in de krant. Maar bodemzorg en capaciteit mag wel wat kosten. Toch?
De lage bodemdruk die gerealiseerd wordt bij het sleepslangen wordt sterk gewaardeerd. Toch willen we niet ontkennen dat je met andere technieken zoals de mestton en zelfrijder niet met een hoge mate aan bodemvriendelijkheid aan de slag kunt. Het gaat er om welk gewicht op welke banden rust en in welke omstandigheden.
Regionale verschillen
Bij onze zoektocht naar informatie botsten we op het gegeven dat er sterke regionale verschillen zijn in het opduiken van de techniek. In Vlaanderen lijken de provincies Oost- en West-Vlaanderen bevoordeelt te zijn wat betreft het aantal loonwerkers binnen dit domein. In andere regio’s uitten boeren wel de vraag naar dit principe voor mestaanwending, maar blijft het aanbod achter.
Ongekendheid, onrendabiliteit of onhaalbaarheid zijn hier hoogstwaarschijnlijk de oorzaken. Gebieden met vele kleine landbouwpercelen zijn niet interessant om deze duurdere techniek rendabel in te zetten. Tegelijk geven loonwerkers aan dat er niet teveel ‘aanbod’ vanuit de loonwerksector moet zijn, om zelf rendabel te blijven werken.
Opmerkelijk is verder het beperkt aantal fabrikanten die materiaal aanbieden. Enkele Vlaamse constructeurs gaven ons aan een oplossing op ‘tank-niveau’ aan te bieden of om ‘aan iets bezig te zijn’. Voor wereldmerken is sleepslangen dan weer een te regionaal gebeuren. Anderen vallen over de nadelen zoals de kostprijs. Maar ook de soms slechte verpompbaarheid van de mest wordt genoemd.
