Opinie

Een trouwe lezer kroop in haar pen om haar hart te luchten. Ze schreef een brief naar minister van Omgeving Demir.

De aanwezigheid van de wolf in onze contreien blijft reacties uitlokken. Een lezer stelt zich de vraag waarom de burger zich moet aanpassen.

De Vlaamse wolvenroedel in het noorden van Limburg blijft de gemoederen beroeren. Er gaat geen week meer voorbij zonder meldingen van nieuwe wolvenslachtoffers: schapen, pony’s, vaarzen, herten... Velen vrezen dan ook dat er in het dichtbevolkte Vlaanderen binnenkort een menselijk slachtoffer te betreuren valt.

Minister Demir was de voorbije weken weer eens kop van Jut. Ditmaal werd ze niet bekritiseerd vanuit de landbouwsector, maar vanuit de jacht via Hubertus Vereniging Vlaanderen (HVV). Zij publiceerde een open brief om de manier van werken van de minister aan te klagen (zie ook Landbouwleven van 23 september).

Het zijn vandaag slogans waarmee meerdere partijen graag uitpakken. Gelukkig maar, want het is inderdaad belangrijk om producten te kopen die lokaal geproduceerd worden om tegemoet te komen aan het verkleinen van die ecologische voetafdruk. Een belangrijke speler in het hele verhaal is echter de land- en tuinbouwsector.

Een lezer richtte zich via onze krant naar de vzw Landschap en zodoende naar de Heer Loos van Welkom Wolf.

Zondag 19 september vond de 39ste editie van de Dag van de Landbouw plaats. We luisterden op de officiële opening naar de toespraak van Vlaams minister Hilde Crevits. Wat ons vooral bij blijft, is dat ze met een dubbel gevoel zit als ze naar de landbouw kijkt.

Geachte minister van Omgeving

Beste mevrouw Demir

Het is duidelijk: u moet de jacht niet. Tenzij voor het terugdringen van de everzwijnen in Limburg kunt u weinig belangstelling opbrengen voor de tienduizend wildbeheerders actief in Vlaanderen.

De landbouw is zonder meer bepalend voor het platteland. De sector kleurt het landschap met zijn dieren en gewassen. Die gewassen zijn letterlijk de broodwinning van de boer. En dat wordt wel eens vergeten! Het nodige respect voor andermans goed is soms ver te zoeken... en de wet werkt daar niet altijd aan mee.

Voor heel wat landbouwers is het opnieuw een rotseizoen. Na jaren van droogte, gooide nu een natte zomer roet in het eten. Het weekje drogend weer kwam voor velen te laat om nog te bemesten. Een paar dagen extra uitstel had op zijn minst een goede start kunnen betekenen voor het volgende teeltjaar...