Paarden

Elke paardenhouder die zijn of haar leven deelt met een paard in landelijk gebied, ziet met lede ogen aan hoe de zomerse natuur beetje bij beetje verdwijnt. Er is alvast iets positiefs aan het hele gebeuren: wanneer we dit schrijven, kunnen onze paarden op zijn minst nog enkele uren per dag naar de weide.

Als derde in de rij ging de officiële prijskamp van De Vlaamse Fokkers van het Belgisch Trekpaard vzw (VFBT) voor merries en jaarlinghengsten uit de provincie West-Vlaanderen door in Woumen bij Diksmuide.

De finale van de FEI Longines Nations Cup werd gesprongen in Barcelona van 27 september tot 1 oktober. Na goud vorig jaar haalden onze ruiters opnieuw het podium, dit jaar met brons!

Naar jaarlijkse gewoonte was Oudenaarde de eerste officiële prijskamp in een reeks van 5. Dit jaar werd ik gevraagd als niet officieel jurylid, om de kampioenschappen te geven, samen met Marcel Van Herle uit Limburg en Amélie Rossomme uit Wallonië.

Vallende bladeren, vochtige nachten en gras dat blijvend nat is… Iedere paardenhouder weet het ondertussen: de herfst loert om de hoek. Paardenpunt Vlaanderen vestigde ondertussen de aandacht van de paardenhouders op het gevaar dat esdoorn en eikels kunnen vormen voor onze grazende paarden.

De ‘veeartsenijschool’ was – en is waarschijnlijk nog – de in de volksmond bekende benaming voor de Faculteit Diergeneeskunde van de UGent te Merelbeke. Onlangs zorgde de faculteit alweer voor een internationale primeur, met de voorstelling van het allereerste IVF-veulen op Europese bodem: PIVFI Dracarys, wat evenveel betekent als ‘drakenvuur’.

Dit jaar ging de Nationale Prijskamp van het Vlaams Paard opnieuw door tijdens de plattelandsdag in de kinderboerderij van de stad Torhout. Door het uitzonderlijk warme weer waren er wel wat eigenaars die besloten hadden om niet naar buiten te treden. Ook waren er minder bezoekers dan tijdens vorige jaren.

Met glans sleepten onze Belgische vierspanmenners de bronzen medaille in de wacht op het Europees kampioenschap in Exloo (NL). Dries Degrieck, Glenn Geerts, Tom Stokmans en chef d’équipe Mark Wentein bewezen hier dat het niet alleen goud is dat blinkt!

Net buiten de drukke verkeersaders rond Vilvoorde komen we terecht langs een rustig landbouwpaadje bij Marleen en Eric De Greeff. De familienaam doet direct een belletje rinkelen. Na nadere kennismaking is de vader van Eric een neef van de naamgenoten van Stal d’Elewijt.