Welk verhaal wordt het?
Gemengde signalen op de voorstelling van de evaluatie van Boerenbond van het productiejaar (p.3-5). Het huidige jaar geeft na enkele moeilijke jaren voor het eerst weer wat meer ademruimte. Het beeld is uiteraard genuanceerd. Afhankelijk van de sector en de teelten zijn de rendementen sterk verschillend.
Melkveehouders en varkenshouders hebben dit jaar tot nu toe relatief goede prijzen gehad, al zullen de afgelopen dalingen op de varkensmarkt wellicht weer tot voorzichtigheid aanmanen. De volatiliteit is toegenomen, zo klinkt het al enkele jaren. Maar die volatiliteit zou niet zo’n groot probleem zijn mochten veranderingen tussen outputprijzen en inputprijzen elkaar wat meer volgen. Dat dit niet zo is, heeft een veel problematischer gevolg: dalende marges.
Eén van de sectoren waar de rek in marge er al een tijdje uit is, is de vleesveehouderij. Halverwege 2014 bevond die sector zich - net als de melkprijs - op een vrij goed niveau. De rendementsbarometers van Boerenbond volgend, was die crisis voor de melkveehouderij nog veel dieper. Alleen bevinden de melkprijzen zich nu alweer op een eerder hoog niveau. Vandaag zijn er echter geen tekenen dat de vleesveehouderij het bodempeil achter zich heeft gelaten, wat verontrustend is.
Bij Boerenbond klonk het dat het Witblauw - en misschien wel de hele landbouwsector - stilaan op de limieten van kleiner wordende marges is gestoten. Zo moet het verhaal van het Witblauwvlees ten opzichte van het specialer ervaren Iers of Argentijns rundvlees beter.
Minister Schauvliege verkondigde in haar toespraak op de Boerenbond-nazomerontmoeting iets gelijklopends. Ze stelde dat het er voor de sector op aankomt een verhaal te brengen dat positief is en niet elke keer uitgaat van de problemen die er zijn. Met een mooi verhaal naar grotere marges, zou het zo makkelijk zijn? Of blijft het verhaal van de kleinere marges de neverending story?
